De ene ondernemer zit tot over zijn oren in vaste lasten in Nederland. De andere werkt met dezelfde omzet, maar leeft maandenlang in het buitenland, bouwt een buffer op en houdt nog ruimte over om minder te werken.
Het verschil? Vaak één woord: geo-arbitrage.
Geo-arbitrage betekent simpel: je inkomen halen uit een land met een hoger prijsniveau (zoals Nederland), maar een groot deel van je leven doorbrengen in een land waar de kosten lager liggen. Je wisselt dus niet alleen van locatie, maar vooral van kostenstructuur.
Bij Staete Vrijdaggevoel merken we dat ongeveer 1 op de 5 klanten serieus speelt met dat idee: tijdelijk in het buitenland wonen, langer overwinteren, of zelfs grotendeels remote werken. Dit artikel maakt geo-arbitrage concreet, eerlijk en nuchter – zonder rooskleurige TikTok-filters.
Wat is geo-arbitrage nu écht?
Geo-arbitrage klinkt exotisch, maar in de kern is het niets anders dan nuchter rekenwerk. Je zet twee kolommen naast elkaar: in de ene staat hoe je je geld verdient (bijvoorbeeld met klanten in Nederland of de rest van de EU), in de andere staat waar je dat geld weer uitgeeft. Niet in theorie, maar elke maand opnieuw.
In Nederland slorpt een groot deel van je omzet vaste kosten op: woonlasten, belastingen en sociale bijdragen, boodschappen, energie, kinderopvang, vervoer. Zelfs met een degelijke omzet voelt het vaak alsof er elke maand veel “weglekt” nog vóór je iets hebt opgebouwd. Zet daar een periode tegenover in een land waar wonen, eten en dagelijkse uitgaven structureel lager liggen – delen van Oost-Europa of Azië, bijvoorbeeld – en het plaatje verandert. Als je inkomen ongeveer gelijk blijft, maar je maandelijkse uitgaven dertig tot vijftig procent dalen, ontstaat er ruimte: om minder uren te werken, om schulden sneller af te bouwen, of om eindelijk serieus te beginnen met sparen en investeren.
Geo-arbitrage gaat dus niet over zo goedkoop mogelijk leven, maar over slimmer schuiven met plaats en tijd. Je kijkt niet alleen naar de vraag waar je graag zou wonen, maar ook naar de vraag waar het financieel het meest logisch is om bepaalde periodes door te brengen. De kern verschuift van “hoe kan ik méér verdienen?” naar “hoe kan ik mijn huidige inkomen zo inzetten dat het mij meer vrijheid oplevert, zonder mijn onderneming kapot te drukken?”. Dat is geo-arbitrage in zijn meest nuchtere vorm.
Waarom juist ondernemers zoveel voordeel kunnen hebben
Werknemers zitten meestal vast aan een werkgever, een fysieke werkplek en vaste werktijden. Er is een kantoor waar je geacht wordt te verschijnen, een rooster, een overlegcultuur. Voor ondernemers ligt dat fundamenteel anders. Zeker freelancers, online dienstverleners, agency-eigenaars en e-commerce ondernemers merken dat hun klanten het in de praktijk weinig kan schelen waar zij fysiek zitten, zolang het werk maar goed, tijdig en professioneel wordt geleverd.
Precies daar ontstaat de speelruimte voor geo-arbitrage. Als je klantenbestand hoofdzakelijk in Nederland of de EU zit, maar je diensten digitaal levert, dan is je omzet in principe locatie-onafhankelijk. De factuur blijft dezelfde, of je die nu verstuurt vanuit Rotterdam, een dorp in Drenthe of een appartement in Chiang Mai. Wat wél verandert, is het prijskaartje van je eigen leven: de huur die je betaalt, de kosten van een maaltijd buiten de deur, een coworking-abonnement, lokaal vervoer, al die kleine en grote posten die samen jouw maandbudget vormen.
Ondernemers die geo-arbitrage verstandig inzetten, gebruiken die flexibiliteit niet om achterover te leunen, maar om bewuster te leven. Sommigen blijven gewoon dezelfde uren draaien als in Nederland, maar houden maandelijks een veel groter bedrag over – geld dat naar buffer, schuldenafbouw of investering kan. Anderen kiezen er bewust voor om iets minder te werken en de vrijgekomen ruimte te besteden aan gezondheid, gezin of nieuwe projecten. In alle gevallen is één voorwaarde cruciaal: de onderneming zelf moet al stevig staan. Geo-arbitrage is geen reddingsboei voor een wankel bedrijf, maar een versneller voor een business die draait. Je combineert de vrijheid van ondernemen met een slimmere kostenstructuur. Niet per se meer werken, wél meer overhouden.
Praktijkvoorbeeld 1 – Freelancer die zijn maandkosten bijna halveert
Stel je een freelance online marketeer voor met een vrij stabiele omzet van rond de € 5.000 per maand. Hij woont in een middelgrote Nederlandse stad, in een huurappartement dat niet overdreven luxe is, maar wel “gewoon duur” voor Nederlandse begrippen. Als hij zijn maandelijkse uitgaven nuchter in kaart brengt, ziet dat er ongeveer zo uit:
- Woonlasten (huur, energie, gemeentelijke lasten)
- Zorgverzekering en een paar aanvullende verzekeringen
- Boodschappen, buiten de deur eten, wat vrije tijd
- Vervoer; openbaar vervoer of een auto met de nodige vaste kosten
Alles bij elkaar tikt dat al snel richting de € 3.000 per maand. Op papier blijft er dan nog een kleine € 2.000 over, maar in de praktijk verdwijnt een deel daarvan in onvoorziene kosten, vakantie, af en toe een nieuwe laptop en het bekende “alles bij elkaar” dat toch meer blijkt dan je dacht.
Na een paar jaar op deze manier draaien, besluit hij geo-arbitrage niet te zien als een romantisch idee, maar als een serieuze test. Hij plant een jaar vooruit en kiest bewust voor drie blokken: een periode in een betaalbare stad in Oost-Europa, een paar maanden in Azië en tussendoor altijd weer even terug naar Nederland om relaties te onderhouden, administratie bij te werken en praktische zaken te regelen. Zijn omzetdoel verandert hij niet; hij wil vooral zien wat er gebeurt als de kostenkant verandert.
Op zijn eerste buitenlandse locatie huurt hij een nette studio, sluit een membership af bij een coworking space en leeft verder redelijk normaal: hij eet niet elke dag op straat maar kookt ook niet obsessief goedkoop. Na een paar maanden ziet hij dat zijn gemiddelde maandkosten zijn gedaald naar ongeveer € 1.500 à € 1.700, inclusief wonen, eten, werken en lokaal vervoer.
Het interessante is dat zijn werk qua inhoud vrijwel gelijk blijft. Hij houdt zijn vaste klanten, blijft op Nederlandse tijden bereikbaar en zorgt dat deadlines worden gehaald. Het verschil zit niet in harder werken, maar in de structuur eromheen. Plotseling houdt hij elke maand niet een paar honderd euro over, maar eerder duizend tot vijftienhonderd euro extra. Dat is geld dat niet “weglekt”, maar bewust kan worden gebruikt voor:
- bufferopbouw (noodpot voor mindere maanden)
- aflossen van oude leningen of roodstand
- eerste stapjes richting beleggen of pensioenopbouw
Dit praktijkvoorbeeld laat zien dat geo-arbitrage in zo’n geval geen vlucht is, maar een financiële hefboom. De business blijft dezelfde, maar het leven eromheen wordt slimmer ingericht.
Praktijkvoorbeeld 2 – E-commerce ondernemer met een hybride leven
Een ander type ondernemer waar geo-arbitrage vaak goed bij past, is de e-commerce ondernemer. Denk aan iemand die één of meerdere webshops runt, waarbij de logistiek volledig is uitbesteed. De voorraad ligt niet in zijn eigen schuur, maar bij een fulfilmentpartner in Nederland. Hij hoeft dus niet zelf dozen te sjouwen; zijn taak zit vooral in marketing, inkoop, klantcontact en het aansturen van zijn team.
In zijn Nederlandse situatie huurt hij een relatief bescheiden woning en werkt hij grotendeels vanuit huis of een flexplek. De webshop draait, de fulfilmentpartner verwerkt de orders en retouren, en zijn team van freelancers zit verspreid over meerdere landen. Als hij eerlijk naar zijn agenda kijkt, merkt hij dat hij best veel dagen heeft waarop hij eigenlijk alleen een laptop, stabiel internet en een rustige werkplek nodig heeft.
In plaats van rigoureus te emigreren, kiest hij voor een hybride jaarplanning. Hij verdeelt zijn tijd ongeveer als volgt:
- een half jaar in Nederland, verspreid over meerdere periodes
- een paar maanden in een goedkopere Europese stad, bijvoorbeeld in Centraal- of Oost-Europa
- een aantal weken of maanden in Azië, waar de kosten nog lager liggen en het klimaat verandert
De maanden in Nederland gebruikt hij bewust: familietijd, zakelijke afspraken, eventuele beurzen en netwerkmomenten, en het bijwonen van belangrijke meetings die liever fysiek gebeuren. De maanden in het buitenland richt hij in als focusperiodes. Daar draait het om:
- nieuwe campagnes uitdenken en testen
- processen in de webshop verbeteren
- betere afspraken maken met leveranciers
- in alle rust werken aan langetermijnprojecten
Zijn omzet blijft grotendeels afhangen van klanten in Nederland en België. Dat verandert niet omdat hij fysiek ergens anders zit; zijn webshop is immers 24/7 bereikbaar. Wat wél verschuift, is de verhouding tussen omzet en kosten. In periodes waarin hij in goedkopere landen verblijft, liggen zijn woon- en leefkosten substantieel lager dan in Nederland. Daardoor hoeft hij niet per se harder te werken om méér over te houden.
Belangrijk in dit verhaal is dat hij zijn Nederlandse basis bewust behoudt. Zijn bedrijf blijft in Nederland ingeschreven, hij heeft een stabiel zakelijk adres voor post en officiële instanties, en zijn logistiek blijft volledig in Nederlandse handen via de fulfilmentpartner. Geo-arbitrage is in dit geval geen alles-of-niets-sprong, maar een georkestreerde manier om het beste van twee werelden te combineren: de betrouwbaarheid van een Nederlandse bedrijfsstructuur én de flexibiliteit van een leven dat niet aan één stad vastgeplakt zit.
Waar onze videoformats binnen dit verhaal passen
Geo-arbitrage blijft abstract tot je het ziet. Daarom zijn we met Staete Vrijdaggevoel zelf de wereld ingetrokken met camera en microfoon.
We maken onder andere:
- “De wereld is je werkplek” – waarin we laten zien hoe je als ondernemer een periode in het buitenland kunt werken en leven. Thema’s zoals budget, wonen, coworking, visum, vervoer en dagelijks leven komen aan bod.
- “Over de Grens, Onder de Prijs” – waarin we laten zien hoe wonen en leven in het buitenland in de praktijk uitpakt, met nadruk op vastgoed, levenskwaliteit en kosten.
In plaats van alleen maar theorie, tonen we echte mensen, echte huizen en echte rekeningen.
Wie meer wil dan tekst, kan via ons YouTube-kanaal eenvoudig dieper duiken in wat geo-arbitrage concreet betekent in steden als Chiang Mai, Da Nang of Budapest.
De financiële kant: cijfers, buffers en belasting
Geo-arbitrage klinkt aantrekkelijk, maar zonder basis is het gewoon gokken. Een paar harde lijnen:
- Buffer eerst, dan verhuisplannen
Ga niet weg met je laatste € 1.000 “omdat het daar toch goedkoop is”. Reken met minimaal 3–6 maanden leefkosten als reserve, liefst meer. - Valuta en betaalmiddelen
Wisselkoersen, betaalkaarten, lokale betaalapps: zorg dat je niet op de luchthaven pas begint te Googlen. Een deel van onze video’s laat ook de praktische kant van betalen en bankieren in het buitenland zien. - Belasting en fiscale woonplaats
Geo-arbitrage verandert niet automatisch je fiscale woonplaats. Je zakelijke KvK-adres, feitelijke woonplaats, inschrijving in de BRP en waar je “centrum van levensbelangen” ligt, bepalen uiteindelijk waar je belastingplichtig bent. Dat is een onderscheidend thema dat we in aparte content uitdiepen, maar één zin is cruciaal: goedkoop wonen is geen belastingtruc. - Verzekeringen
Zorg, arbeidsongeschiktheid, aansprakelijkheid: check welke dekking je hebt als je maandenlang buiten Nederland verblijft. “Ik zie wel” is geen strategie.
Typische misverstanden over geo-arbitrage
Een paar hardnekkige ideeën verdienen correctie.
“Als ik naar een goedkoop land ga, ben ik automatisch rijk”
Niet waar. Als je omzet instort omdat je focus verdwijnt, klanten afhaken of je alleen nog maar op het strand ligt, sta je nog altijd achteraan. Geo-arbitrage werkt alleen als je business blijft draaien.
“Ik kan alles wel ter plekke regelen”
Visa, verblijfsduur, huurcontracten, coworking, internet, verzekeringen: wie dit pas op bestemming uitzoekt, loopt onnodig risico. Voorbereiding voorkomt dat je na drie weken terug moet omdat je visum afloopt of je internet ter plaatse onwerkbaar is.
“Geo-arbitrage is alleen voor jonge digital nomads”
Ook niet waar. We spreken ondernemers met kinderen, 40-plussers, stellen die overwinteren. De vorm verschilt, de logica blijft: dezelfde of vergelijkbare omzet, andere kostenstructuur.
In 5 stappen nuchter starten met geo-arbitrage
Geen grote theorie, gewoon doen:
- Breng je huidige kostenstructuur in kaart
Weten wat je nu uitgeeft per maand (wonen, eten, vervoer, verzekeringen, andere vaste lasten). - Kies een testperiode en testlocatie
Bijvoorbeeld 1–3 maanden in een stad waar je al wat van weet. Niet meteen definitief emigreren, maar gewoon een serieuze proef. - Regel je basis vóór vertrek
Zakelijk adres, bankzaken, verzekeringen, abonnementen die wél of niet mee moeten, data-sim, coworking-opties. - Blijf werken alsof je in Nederland bent
Zelfde output, zelfde deadlines, zelfde serviceniveau. Het verschil zit in je leven om het werk heen, niet in je professionaliteit. - Evalueer met cijfers, niet met gevoel
Hoeveel heb je precies uitgegeven? Hoeveel heb je overgehouden? Wat deed het met je energie, focus en relaties? Dan pas beslis je of geo-arbitrage eenmalig experiment blijft of vaste strategie wordt.
